گامی که کمترین ثمره‌اش می‌تواند اتحاد ما و شکستن قداست باسمه‌ای خامنه‌ای باشد.

روز گذشته آقای رضا پهلوی، به طور رسمی از خامنه ای بعنوان مسئول مستقیم جنایات و موارد نقض حقوق بشر به  شورای امنیت سازمان ملل متحد شکایت نمود. این اقدام در رسانه های بین المللی نیز انعکاس یافت.

آیا به راستی این شکایت آنقدر دارای اهمیت هست، که بتوان آن‌را یک اقدام سیاسی تاثیر گذارارزیابی کرد و یا اینکه صرفاً می بایست به آن به عنوان یک مانور تبلیغاتی نگریست؟!

پاسخ به این پرسش بستگی به واکنش وعملکرد همه‌ی ما داشته و میزان اثر بخشی‌اش را نگرش و فرصت سنجی فعالان سیاسی ما تعیین خواهد کرد.

دوستان ما، برادران، خواهران و فرزندان ایران زمین در چنگال خونریز حکومت اسلامی اسیرند. صدا را پیش از آنکه به کلام درآید، خفه می‌کنند، و جامعه جهانی نیز به دنبال منافع خود سرگرم بازی موش و گربه با رژیم ددمنش ایران است.

برهمه‌ی ماست که بدور از منافع شخصی، گروهی و فرقه‌ای برای یکبار هم که شده دست‌های‌مان را به هم دهیم و از روزنه‌های حقوقی موجود در سیستم‌‌های بین المللی، صدای اسیران در وطن را به گوش جهانیان برسانیم.

پروایی نیست که این شکایت در پایان به نتیجه‌ی دلخواه حقوقی نیانجامد، چرا که در نهایت به اتحاد ما خواهد انجامید و در کنار آن تابوی قداست و عظمت خود خوانده‌‌ی خامنه‌ای جلاد را در هم خواهد شکست.

با حمایت تک تک فعالان سیاسی و ترغیبِ خبرگزاری‌های بین اللملی به انعکاس و پوشش این شکایت، بی‌گمان بر وزنه‌ی سیاسی آن خواهیم افزود و تاثیر ضربه‌ی آن، بر بدنه‌ی رژیم ایران سوز افزوده خواهد شد.

بیاییم برای نخستین بار بعد از سی و سه سال یکی شویم. به سلول‌های اوین بیاندیشیم،  تن‌های زخمی و نیمه جان فرزندان‌مان در دخمه‌های سراسر ایران را تجسم کنیم.

 انگشت‌های شکسته‌ی برادر من، یارای برگرفتن قلم و نوشتن را ندارند، دندان‌ها‌ی خورد شده‌یِ خواهر تو، او را از فریاد زدن باز می‌دارند.

من به جای خواهر تو فریاد می‌زنم و تو به جای برادر من بنویس، تا همه‌ی جهانیان بدانند که خامنه‌ای ستمگر است.