به نظرم ایران دارای تنوع و گوناگونی نادری درمقوله ی زندان و زندانی ست و می بایست سعی مضاعف مبذول داریم تا نام کشور عزیزمان بدین مناسبت در جایی (هر کجا باشد فرقی نمی کند) ثبت جهانی گردد. شاید لازم باشد کمپینی ، سمیناری ، چیزی برای این مهم تدارک ببینیم!نمونه هایی را ذکر میکنم. اگر گذر دوستی افتاد و راغب بود که فهرست را پر بار کند دریغ نورزد ، زیرا آنگاه که نواده گان ما به ده هزار ساله شدن تمدن آریایی /ایرانی خود میخواهند ببالند به اینگونه مستندات تاریخی نیازشان خواهد بود.
الف-زندان پر ستاره با همه ی امکانات رفاهی از قبیل:
زندانی که دارای مقامی والا بوده یا هست، با انگیزه ی تسویه حساب سیاسی دستگیر شده و از آنجاییکه گفتگو و بده بستان همچنان ادامه دارد نمی توان با او بد رفتار کرد زیرا ممکن است هر آن ورق برگردد و جای زندانی و زندانبان تغییر نماید.
شکنجه هایی مانند گرفتن انگشتر عقیق زندانی ، عدم مرخصی آخر هفته، تعویض اینترنت پر سرعت به معمولی، ممنوعیت استفاده از موبایل و پوشاندن یونیفرم زندان در مواردی اعمال میگردد.
شهروندان درجه یک ولی ناراضی، مفسدین اقتصادی و گروگانهای خارجی نمونه هایی از اینگونه زندانیان می باشند.
ب- زندان کم ستاره با امکانات معدود از قبیل:
تلویزیون ، رادیو یک موج ، سفارش غذا از منزل(هفته ای دو بار)، کاغذ و خودکار ، سلول نورگیر ،مسواک و سشوار...
شکنجه و آزار هایی مانند تهدید به پاره کردن نوشته ها، کم کردن سهمیه کاغذ و خودکارهایی با جوهر خشک شده، حذف مرخصی هفتگی ، محدودیت در استفاده از آب گرم برای دوش گرفتن، در این زندان اعمال می گردد .
نویسندگان ، شاعران و دیگر هنرمندان طرفدار گروه های ناراضی داخل نظام ، اعضاء ستاد انتخاباتی نامزد های ناراضی و تمامی کسانی که بنوعی ظرفیت هدایت شدن و بازگشت به کشتی ولایت را دارند.مهمان این زندان ها بسر می باشند.
ج- زندان بی ستاره با امکانات معمولی:
الف-زندان پر ستاره با همه ی امکانات رفاهی از قبیل:
ماهواره، تلویزیون،سونا، جکوزی، سالن ورزش، اینترنت، باغچه اختصاصی، سفارش غذا از بیرون و...
در این زندان شخص محبوس می تواند به اخبار روز دنیا دسترسی داشته باشد . خاطره بنویسد، کتاب ترجمه کند، نقاشی بکشد، مجسمه سازی کند و در صورت لزوم با مقامات بالا نامه نگاری کند و حتا نامه های خود را در سایت ها و وبلاگ ها انتشار دهد. زندانی که دارای مقامی والا بوده یا هست، با انگیزه ی تسویه حساب سیاسی دستگیر شده و از آنجاییکه گفتگو و بده بستان همچنان ادامه دارد نمی توان با او بد رفتار کرد زیرا ممکن است هر آن ورق برگردد و جای زندانی و زندانبان تغییر نماید.
شکنجه هایی مانند گرفتن انگشتر عقیق زندانی ، عدم مرخصی آخر هفته، تعویض اینترنت پر سرعت به معمولی، ممنوعیت استفاده از موبایل و پوشاندن یونیفرم زندان در مواردی اعمال میگردد.
شهروندان درجه یک ولی ناراضی، مفسدین اقتصادی و گروگانهای خارجی نمونه هایی از اینگونه زندانیان می باشند.
ب- زندان کم ستاره با امکانات معدود از قبیل:
تلویزیون ، رادیو یک موج ، سفارش غذا از منزل(هفته ای دو بار)، کاغذ و خودکار ، سلول نورگیر ،مسواک و سشوار...
در این زندان شخص محبوس فقط به خبرگزاری های داخلی دسترسی دارد و میتواند به مقامات درجه دو نامه بنویسد و در سایتها انتشار دهد.( حق سانسور و تغییر متن برای زندانبان محفوظ است).
ورزش، کتاب حافظ، موسیقی مجاز، سرگرمی های فردی مانند آلبوم تمبر، پلی استیشن و نظایر آن از دیگر امکانات این زندانهاست. شکنجه و آزار هایی مانند تهدید به پاره کردن نوشته ها، کم کردن سهمیه کاغذ و خودکارهایی با جوهر خشک شده، حذف مرخصی هفتگی ، محدودیت در استفاده از آب گرم برای دوش گرفتن، در این زندان اعمال می گردد .
نویسندگان ، شاعران و دیگر هنرمندان طرفدار گروه های ناراضی داخل نظام ، اعضاء ستاد انتخاباتی نامزد های ناراضی و تمامی کسانی که بنوعی ظرفیت هدایت شدن و بازگشت به کشتی ولایت را دارند.مهمان این زندان ها بسر می باشند.
ج- زندان بی ستاره با امکانات معمولی:
سلولی چند نفره ، چند نفر محکوم و چند یاد گاری به دیوار.
محکومان از طیف های گوناگون مانند ورشکسته ،قاتل، قاچاقچی، تصادفی ،مفعول و فاعل میباشند.
مهمترین ویژگی این زندانیان امکان تعدیل یا بخشش قسمت یا تمام مدت محکومیت در ایام دهه فجر یا دیگر اعیاد مذهبی توسط مقام عظما می باشد. د-سیاهچال
محبسی است مخوف که برای تخریب روح و جسم زندانیان طراحی شده است نه نگهداری آنان!
هر گونه شکنجه و آزار با استفاده از ابزار و روش های قرون اولیه گرفته تا وسطا و قرن جاضر اعمال میگردد.
تجاوز ،توهین ، زدن ، شکستن، سوزاندن و کشتن آزاد است.
هدف کشتن روح زندانی ست!
این زندان ها مملو از تمامی آزادی خواهان واقعی و کسانی است که برای گرفتن حقی اعتراض کرده اند.
هر فرد عادی که اساس نظام را نقد کند و از امام راحل و فرزندان خلف او انتقاد نماید مسافر این زندان خواهد بود.
از این زندان نه پیامی میتوان فرستاد و نه نامه ای به مقامی. نه می توانی به مرخصی بروی و نه ملاقاتی داشته باشی. نه کتابی برای خواندن به تو میدهند و نه کاغذی برای نوشتن.
سالم وارد میشوی . شاید با دل ، دنده و دندانی شکسته خارج شوی.
خیلی خوش شانس باشی دستگیریت را به خانواده ات اطلاع میدهند.
از آن دخمه حتا اجازه تماس با خدا را نخواهی داشت!
شاید خدا نیز مصلحت میداند گاهی به نادیدن و نا شنیدن وانمود کند . 
چقدر خوشحالم که بالاخره یک مطلب از شما در اینجا خواندم.امیدوارم از این به بعد بیشتر بخوانم و بیاموزم..همین جا.
پاسخحذففرشته عزیزم با نام مجازی ابلیس شادم که نوشته ای.سر فرصت مطلب رو می خونم و درباره اس حرف می زنیم
پاسخحذف