عاقبت پس از چند دهه کش و قوس و قهروناز درسایه‌ی تلاش‌های نایاک و مدیریت آقای امیراحمدی و تریتا پارسی، داریم به مرحله ای می رسیم که بی رودربایستی و خجالت اعلام کنیم طرفدار ترمیم روابط آمریکا وجمهوری اسلامی هستیم. مردم عادی که از اول هم نه تنهامخالفتی با این روابط نداشتند بلکه بدشان هم نمی آمد که مثل بقیه ی کشورها به آمریکا هم سفر کنند ومجبور نباشند اجناس آمریکایی را غیر مستقیم و با چند برابر قیمت از دست دلال ها بخرند و به همین نسبت هم از ایجاد مجدد این روابط استقبال خواهند کرد.
اصولن به روایتی، خود آقای خمینی هم چندان از اشغال سفارت آمریکا و مسائلی که در پی آن رخ داد چندان راضی نبود اما مجبور شد پرچمدار آن غائله گردد. بعد هم که همه‌گی توی رودربایستی هم شعار مرگ برآمریکا دادند و کسی جرات نکرد حرف دلش را بزند.
اما از آنجا که ماه همیشه پشت ابر نمی ماند، دست تقدیر از آستین نایاک بیرون آمد و گام های اولیه برای ایجاد رابطه بین دولت های آمریکا و جمهوری اسلامی برداشته شد.
اما همیشه عده ای مغرض هستند که تحمل دوستی و آرامش را نداشته و آتش بیار معرکه اند. عده ای اندک شامل جوانان ایران، گروه های به اصطلاح آزادی خواه و روشنفکران مستقل، خانواده ی زندانیان سیاسی و کسانی که توسط رژیم کشته شده اند، تبعید شده گان، فراریان، پناهنده گان سیاسی و خلاصه تمامی کسانی که به نوعی از این رژیم زخم خورده اند، با وجود آنکه یک درصد از مردم ایران را نیز در بر نمی گیرند سعی دارند به جای همه حرف بزنند و با شیطنت رابطه با آمریکا را به مسائل داخل ایران و حقوق بشر گره بزنند.
کسی نیست به این مردم بگوید آخه کجای دنیا مردم خودشان نظر می دهند که شما اینکار را میکنید؟! هم جا رسم بر این است که روشنفکران و سیاست مداران ورزیده خط و مشی را تعیین کرده و مردم از آن تبعیت میکنند.
وقتی سیاستمداران ورزیده ای مانند آقای ابراهیم نبوی از تلاش های نایاک حمایت می کنند و همه را به این راه تشویق می کنند چرا سنگ اندازی می کنید؟ فعلن بگذارید از جنگ احتمالی جلوگیری کنیم و رابطه‌ی آمریکا با آخوندها را جوش بدهیم بعد یواش یواش به حقوق بشر هم خواهیم رسید اصلن خود رهبر شاید با یک سفر به آمریکا و دیدن مجسمه ی آزادی به فکر افتاد و دستورقرمودند آزادی بدهند!
وقتی شخص مبارزمستقلی مانند آقای نبوی که در دانش، هوش، فراست و آزادی خواهی شان شکی نیست، اینگونه به ما نهیب می زنند که حول پرچمی که نایاک برافراشته است متحد شویم، چرا باید عده ای ساز مخالف بزنند؟ مگر ایشان نبود که تمام امکانات وآرامشی که داشتند را نادیده گرفت و به خاطر ما به زندان افتاد، شکنجه شد و بعد از سالیانِ سال تحمل سلول انفرادی مجبور به ترک دیار شد و اکنون بدون هیچ پشتوانه‌ی مالی و وابستگی به این و آن، با مشقت زندگی می کند ودرآمدی که از فروش میلیونی کتاب‌هایش بدست می آورد را به جای آنکه خرج خوش گذارانی کند در راه جنبش آزادیخواهی ایران هزینه میکند؟ کمی قدردان باشیم! یادمان رفته که در اوج جنبش اعتراضی مردم وقتی عناصر بیگانه قصد سوءاستفاده از جنبش و براندازی نظام را داشتند ایشان با راه حل مشهور خود به نام اسب تروا به نجات ایران آمدند و نظام را از سقوط و مملکت را از آسیبی جدی نجات دادند؟
بیش ازاین نباید تعلل نمود. می بایست با تاسی به این دانشمند بزرگ و سیاست مدارتوانا، حمایت خود را از نایاک اعلام نموده و برای یکبار هم که شده متحد شویم.
ما خواهان ایجاد رابطه با آمریکا هستیم فرقی هم نمی کند چه رژیمی در ایران بر سر قدرت است، مهم رابطه با آمریکاست! موضوعات داخلی ایران هم مسائل داخل خانواده است و اجازه نمی دهیم هیچ کشوری در امورداخلی ما دخالت کند. این سازمان ملل وابسته به امپریالیست جهان خوار هم اگر راست میگوید برود اسراییل را خلع سلاح کند. انرژی هستی حق مسلم رژیم آخوندی ست. نایاک جان دوست ات داریم!
